Hij vermeldde daar dat er een volk genaamd de Bataven woonde in een gebied tussen de rivier de Maas en de Waal. In het jaar 58 voor Christus kreeg Caesar de opdracht het gebied ‘Gallia’ (oa Frankrijk, België, Zuid-Nederland) te veroveren. Na veel weerstand van de lokale bevolking, die in Limburg de Romeinen zelfs enkele nederlagen toedienden, kregen de Romeinen langzaam de overhand.

———

In het jaar 28 na Christus kwamen de Frisii (Friezen) in opstand. Er waren op dat moment nog maar enkele Romeinse forten/nederzettingen langs de grens. Dit waren onder andere Flevum (Velsen), Levefanum (Arnhem-Meinerswijk) en Noviomagus (Nijmegen). De Romeinen werden teruggedreven door de Friezen tot achter de Rijn. Hier besloten ze een zwaar versterkte grenslinie te maken met velen forten en nederzettingen. Deze grens wordt ook wel de Romeinse limes genoemd.

———

In het jaar 70 na Christus kwamen de Bataven, Frisii en Cananefaten onder Julius Civilis in opstand. Doordat Rome een turbulent jaar beleefde waarin het vier verschillende keizers had, zagen de Germaanse volken kans om gebruik te maken van deze onrust. De Bataven legden verschillende Romeinse forten in as. Er waren uiteindelijk zes Romeinse legioenen voor nodig om de opstand de kop in te drukken.

———

Na deze periode was het bijna tweehonderd jaar ‘rustig’ in Nederland. In de zogenaamde Romeinse crisis van de 3e eeuw, waarin er veel onrust ontstond in het gehele rijk, begonnen steeds meer Germaanse stammen plundertochten te houden op Romeins grondgebied. In de decennia die volgden heeft het Romeinse Rijk volop interne problemen die alle aandacht opeisen. De Germanen, Franken en andere stammen kregen daardoor vrij spel in Nederland. Uiteindelijk werden alle Romeinse soldaten in het jaar 405 na Christus teruggeroepen om Italië te verdedigen.