Er waren 800 supporters aanwezig. Voetbal was in die jaren een hele andere sport. De doelman droeg hetzelfde tenue als de spelers en gebruikte geen handschoenen, een paspoort was nog geen vereiste om te spelen voor een nationaal team en er waren geen reservespelers aanwezig.

‍

In de eerste helft was Nederland de bovenliggende partij, maar de ruststand werd 0-0. Het was 10 minuten voor tijd toen Eddy de Neve voor Nederland de 0-1 maakte. Vijf minuten later kreeg linksback Ben Stom de bal in zijn voeten en besloot terug te spelen naar zijn eigen keeper. De Nederlandse doelman Beeuwkes had daar alleen niet op gerekend. De bal rolde tergend langzaam het Nederlandse doel in. Ben Stom maakte daarmee het eerste eigen doelpunt in het Nederlands Elftal ooit. Er moest een verlenging aan te pas komen waarin Nederland uiteindelijk 1-4 won.

‍

Ben Stom speelde uiteindelijk 9 wedstrijden voor het Nederlands Elftal. Hij vertrok in 1908 naar Nederlands-Indië waar hij 2e luitenant werd bij het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL). Hij verbleef twee periodes in Nederlands-Indië, werd opgeleid tot piloot, was betrokken bij meerdere vliegongelukken, maakte furore als tennisser (1926-1927) en raakte zwaargewond bij een auto ongeluk (1933). Na de Tweede Wereldoorlog werd hij veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf en werd hij tien jaar uit het kiesrecht gezet. Hij zou in 1944 namelijk lid zijn geworden van de hulplandwacht als commandant van het Bahnschutzcommando. Ben Stom overleed in 1965.

‍

📸1: Ben Stom op een teamfoto van het Nederlands Elftal in 1907.

📸2: Nederlands Elftal voor de eerste interland tegen België in 1905 (Ben Stom op de achterste rij in het midden).

‍