Judith werd geboren in Haarlem in het jaar 1609 en is waarschijnlijk één van de leerlingen van Frans Hals geweest. Hoe ze op die positie terecht kwam is niet geheel duidelijk, maar historici weten dat ze in 1631 aanwezig was bij de doop van één van de kinderen van Hals. Het eerste gesigneerde werk van Leyster stamt ook uit 1631. Twee jaar later werd ze toegelaten tot het Sint-Lucas kunstenaarsgilde en verwierf hiermee de titel meesterschilder. Ze was één van de in totaal twee vrouwen die in de gehele 17e eeuw werd toegelaten tot dit gilde.

————

Dat Judith besloot kunstenares te worden was heel bijzonder. In de familie Leyster kwamen namelijk verder geen kunstenaars voor. In die tijd was het heel gebruikelijk dat je het beroep van je vader of moeder zou overnemen. Vrouwelijke schilders waren heel zeldzaam in die periode. Als ze er waren, dan werkten ze vaak in het atelier van hun echtgenoot, onder wiens naam het werk dan ook bekend zou worden. Judith Leyster was echter op haar 18e al bekend als schilder onder haar eigen naam.

————

Naast haar schildertalent was Judith Leyster ook ondernemend ingesteld. Ze hield zich bezig met het verhandelen van kunst, maar ook met het beleggen in de huizenmarkt. De werken van Leyster kan je herkennen aan de lachende mensen en jolige taferelen die er vaak op afgebeeld zijn. Haar stijl lijkt zo erg op dat van haar leraar dat schilderijen van Leyster vaak ten onrechte als een werk van Hals bestempeld worden.

————

Het bekendste werk van Leyster hangt in de @nationalgalleryartwashington. Het is een zelfportret waarin Leyster, deftig gekleed, naar de kijker lacht (📷1).

————

📷2-6: Werken van Leyster die in musea over de hele wereld hangen.

‍