De steen is gevonden in 1997 tussen de Limburgse dorpen Linne en Sint Odiliënberg, net onder Roermond, geldt deze steen als een van de meest bijzondere archeologische vondsten in ons land.

‍
Tijdens archeologisch onderzoek vonden onderzoekers nabij een oud jagerskamp uit de Oude Steentijd een kleine vuursteen, slechts 9 bij 5,5 centimeter groot. Op het oppervlak was een eenvoudige, maar zorgvuldig ingekerfde tekening zichtbaar: een driehoek met daarin een reeks rechte dwarslijnen.

De maker leefde vermoedelijk zo’n 12.000 jaar geleden, aan het einde van de laatste ijstijd. Hij of zij behoorde tot de zogenoemde Federmessercultuur, een groep jagers-verzamelaars die leefde van het land. Wat de tekening precies voorstelt, weten we niet, maar dat ze bewust is aangebracht staat vast.

Eerder werden al prehistorische afbeeldingen gevonden in Nederland, zoals de ‘Danser van Wanssum’ (11.000 jaar oud) en de ‘Venus van Mierlo’ (10.000 jaar oud, bewerkte weergave). Toch is de tekening op de Steen van Linne nog iets ouder. Na internationaal onderzoek in 2012 werd bevestigd dat het om een authentieke afbeelding uit de oertijd gaat. Daarmee is het de oudst bekende tekening van ons land.

Een klein stukje steen, eeuwenlang verborgen in de Limburgse bodem, blijkt een zeldzaam overblijfsel van het leven toen. Het geeft een klein inkijkje in het verre verleden. De Steen van Linne zit in de collectie van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden, de Danser van Wanssum in het Limburgs Museum en de Venus van Mierlo in het Noordbrabants Museum.

‍