Jan Louis Guillaume Doornik werd weliswaar in Parijs geboren, maar was Nederlander. Toen de Duitsers in mei 1940 Nederland binnen vielen was hij dan ook vastbesloten terug te keren. Hij kwam echter de grens niet meer over en nadat Nederland zich over had gegeven vluchtte Jan met zijn ouders richting Engeland. Hij sloot zich daar vrijwillig aan bij een Nederlands legeronderdeel in Cardiff. Hij nam deel aan verschillende verkenningstochten langs de Franse kust en werd gepromoveerd tot luitenant.
———
In Engeland werd Doornik door de Franse marinekapitein Henri Honoré d’Estienne d’Orves betrokken bij de aanleg van een inlichtingennetwerk. Met toestemming van koningin Wilhelmina sloot Doornik zich aan bij de Vrije Franse Strijdkrachten. In september 1940 werd hij onder de naam Marcel Millot afgezet in Bretagne. Het groeide uit tot een netwerk met ongeveer 30 spionnen. Doornik en d’Orves waren het brein achter het netwerk. In december 1940 werd zelfs de eerste radioverbinding met het Franse vasteland gelegd.
———
Eind december arriveerde ook d’Orves op het Franse vasteland. Ze ontmoeten elkaar op 4 januari 1941 in een café in Parijs en spreken af om richting Londen te reizen. Vlak voor vertrek worden ze verraden en bijna het hele netwerk wordt opgerold. Doornik werd op 21 januari 1941 in Rennes door de Gestapo opgepakt. Op 14 mei 1941 begon het proces. Ze werden ter dood veroordeeld. Op 29 augustus 1941 werden ze gefusilleerd, waarbij beide de aangeboden blinddoek weigerden.
———
Jan Doornik ligt begraven in Parijs. De Franse regering benoemde hem op 7 maart 1945 in de Orde van de Bevrijding. In 1950 verleende de Nederlandse regering hem het Verzetskruis. Hoewel Doornik in de vergetelheid raakte is zijn kameraad d’Orves een populaire Franse oorlogsheld geworden. In elke Franse stad is er wel een straat of plein naar hem vernoemd. In 1997 kwam er wat erkenning toen de burgemeester van Parijs een parkje in Parijs naar hem vernoemde.