Hoewel crematie in de Oudheid al veel werd toegepast (📷2), verdween het langzaam met de komst van het christendom in Europa. Het lichaam van een overledene zou volgens het christendom ongeschonden moeten blijven voor de wederopstanding. Karel de Grote liet in 785 de doodstraf staan op het uitvoeren van een crematie.

————

In de 19e eeuw ontstond er steeds meer discussie over het verbod op crematies. Men vond het nu toch hygiënischer om juist lijken te verbranden. In 1887 was Multatuli de eerste Nederlander die werd gecremeerd (📷3). Dit gebeurde echter niet in Nederland, maar in het Duitse Gotha waar crematie wel toegestaan was.

————

In Nederland werd pas in 1914 de eerste crematie uitgevoerd. De Vereeniging tot Invoering der Lijkverbranding in Nederland lokte met deze eerste crematie een rechtszaak uit. Er volgde vrijspraak omdat nergens in de wet expliciet stond beschreven dat het verbranden van een lijk verboden was. Vanaf dat moment werd crematie gedoogd en lieten veel bekende Nederlanders, zoals feministe Aletta Jacobs en schrijver Louis Couperus, zich cremeren.

————

Het duurde nog tot 1955 voordat cremeren officieel werd toegestaan. De wetswijziging kwam een paar maanden na de opening van het tweede crematorium in Nederland. Ter nagedachtenis aan de eerste crematie is een fonds opgericht. Dit fonds schenkt aan goede doelen uit de opbrengst van kostbare metalen die overblijven na een lijkverbranding.