Ze werd publiekelijk gedwongen een portret van Hitler te groeten. Vrouwen als zij werden destijds ‘moffenmeiden’ genoemd (mof = scheldwoord voor Duitser). Soms waren ze inderdaad pro-Duits, maar vaak ging het om vrouwen die simpelweg verliefd waren geworden op een Duitse soldaat.

Historici schatten dat tijdens de oorlog zo’n 140.000 Nederlandse vrouwen een relatie hadden met een Duitser. Daaruit zouden ongeveer 13.000 tot 15.000 kinderen zijn geboren. Ook kwamen huwelijken regelmatig voor: alleen al tussen 1942 en 1943 vroegen zo’n 1.600 Duitse soldaten toestemming om met een Nederlandse vrouw te trouwen. De meeste relaties ontstonden in de vroege jaren van de bezetting, toen de sfeer minder gewelddadig was dan later in de oorlog.

Na de bevrijding werden duizenden vrouwen, vaak zonder proces of bewijs, publiekelijk vernederd. Hun haar werd afgeschoren of afgeknipt, als straf en als waarschuwing. Vaak was dit gebaseerd op geruchten of wraakgevoelens, niet op feitelijke collaboratie.

‍

‍