Op de Landschotse Heide bij Oostelbeers staan tegenwoordig twee monumenten (📷1-2) die herinneren aan het schijnvliegveld dat de Duitsers hier in 1940 aanlegden (📷3). De functie van dit nepvliegveld was om Engelse bommenwerpers te verleiden hier hun bommen af te werpen, in plaats van het vlakbij gelegen (echte) vliegveld van Eindhoven. Het schijnvliegveld functioneerde in het begin van de oorlog goed en werd een aantal keer gebombardeerd door de geallieerden.
———
Alles werd uit de kast gehaald om de Britse piloten om de tuin te leiden. Er was een 300 meter lange startbaan aangelegd, compleet met barakken en hangars. Er was ook een uitkijktoren, een bunker, luchtafweer en landingsverlichting neergezet. Op de startbaan lagen rails en wanneer de Duitsers vernamen dat de geallieerde bommenwerpers naderden, werd er een houten replica van een Messerschmitt-jachtvliegtuig op een lorrie over de rails getrokken, alsof het ging opstijgen.
———
Het vliegveld was voor de Duitsers zelf ook functioneel. Wanneer hun bommenwerpers de bommen niet uitgeworpen hadden boven Engeland waren ze te zwaar beladen voor de landing en de reis terug naar Duitsland. Om gewicht kwijt te raken lieten ze van een zo laag mogelijke hoogte hun bommen op het schijnvliegveld vallen. Op deze manier werd voorkomen dat de bommen tot ontploffing kwamen en konden de vliegtuigen veilig landen.
———
In de loop van de oorlog hadden de Engelse piloten door dat het vliegveld nep was. Ze besloten de Duitsers een koekje van eigen deeg te geven en bombardeerde het schijnvliegveld nog éénmaal. Dit keer hadden de Britse piloten echter houten nepbommen gebruikt, een prachtig staaltje Engelse humor.
———
Te mooi om waar te zijn dachten wij zelf, maar uit onderzoek is gebleken dat de kans aanwezig is dat dit volksverhaal op waarheid berust.