Op dat moment was ons land ingelijfd bij het keizerrijk van Napoleon. Toen de Franse keizer in oktober van dat jaar verslagen werd bij de Slag bij Leipzig was zijn einde nabij. Minder dan een maand later trokken er Russische en Pruisische troepen over de Nederlandse grenzen.

‍

Op 28 november 1813 kwam er na 17 jaar een einde aan de Franse overheersing van Utrecht. In de vroege morgen waren de Fransen de stad al uit gevlucht. Een paar uur later verschenen er drie Kozakken van het Russische leger voor de Utrechtse poorten (📸1). Deze Kozakken waren een volk uit het voormalige Russische Rijk en in dienst van de tsaar. Het waren uitstekende ruiters die bekend stonden als echte krijgers op kleine, snelle paarden.

‍

In de eeuw die volgde werd er jaarlijks op 28 november in Utrecht Kozakkendag gevierd. Je kon het een beetje vergelijken met de huidige Bevrijdingsdag viering op 5 mei. Er was muziek, iedereen hing de vlaggen uit, er was vuurwerk en de kinderen kregen in de middag vrij van school. De bakkers maakten speculaaspoppen die geen Sinterklaas maar een Kozak moesten voorstellen.

‍

De laatste keer dat het feest gevierd werd was het 100-jarig jubileum in 1913 (📸2). Hiervoor hadden alle Utrechters zelfs een vrije dag gekregen. Toen in 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak werd besloten Kozakkendag af te schaffen. Als neutraal land wilde men de Fransen niet op de tenen trappen.

‍

Na de oorlog wilde men Kozakkendag niet meer herintroduceren. Het zou niet meer passen in het veranderde Europa. Velen dachten echter dat de bestuurders het moment aan hadden gegrepen om de stad te verlossen van een ordinair zuipfestijn.

‍

Bron: @oudutrecht & @hetutrechtsarchief

‍